Wiersz Zbigniew Kabata pt.„Armio Krajowa”

Byłaś dla nas radością i dumą,

jak stal prężna, jak żywioł surowa,

ustom – pieśnią, sercu – krwawąłuną,

Armio Krajowa.

Zimny ogień, granat pod podłogą,

łańcuch co dzień spajany od nowa,

zbrojne kroki nocą leśną drogą,

Armio Krajowa.

W bohaterów prowadziłaśślady

naród zwarty jak grupa szturmowa,

aż spłynęłaś krwią na barykady,

Armio Krajowa.

Nie rabaty, nie barwy mundurów,

nie orderu wstęga purpurowa,

ale skowyt i krew spod pazurów,

Armio Krajowa.

Choć nagrodą było Ci wygnanie,

kula w plecy, cela betonowa,

Co się stało, nigdy nie odstanie,

Armio Krajowa.

Odmówiono Ci sławy i życia,

ale symbol wyklęty i słowa

imię twoje wciąż sławią z ukrycia,

Armio Krajowa.

Nas nie stanie, lecz Ty nie zaginiesz.

Pieśń Cię weźmie, legenda przechowa.

Wichrem chwały w historię popłyniesz.

Armio Krajowa.